دكتر مسعود راعى[۱]
عطا الله رجالى [۲]
چكيده
در اين مقاله سعى بر اين است كه نظريه تكثرگرايى دينى مورد بررسى قرار گرفته و بدانيم كه آيا پذيرفتن حقانيت پيروى از ساير اديان الهى با آيات الهى در قرآن كريم و تعاليم اهل بيت : مطابقت دارد و مى‌توان از نظر فقهى قايل به صحت اعمال پيروان اديان الهى غير از اسلام شد.
بر اساس پژوهش حاضر پيروى از ساير اديان الهى پس از ظهور اسلام، مشروعيت نداشته و اعمالى كه بر اساس آن مكاتب انجام مى‌شود، مشروعيت فقهى ندارد، مگر مواردى خاص كه به خاطر وجود نص خاص پذيرفته شده است. مانند صحت نكاح و امثال آن كه در واقع استثنا شده‌اند.
روش ما در اين پژوهش توصيفى ـ انتقادى است و آنچه بر اساس آيات قرآن كريم و روايات اهل بيت : در اين پژوهش به دست آمده نيز آن است كه تنها دينى كه پيروى از آن صحيح بوده «اسلام» است و اعمال تنها بر اساس دستورات اسلام، آن هم با قرائت شيعى، مجزى و مبرى ذمه مكلفان است.
كليد واژه‌ها : تكثرگرايى، دين، مذهب، قرآن، اهل بيت :، رويكرد فقهى
[۱] -دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد.
[۲] -دانشجوی دکتری فقه و مبانی حقوق دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد.
