سمانه اسماعیلی[۱]
پیمان عباسیان[۲]
نسیم رحیق اغصان[۳]
چکیده
دولت متولي تدوين قوانين و مقررات مربوط به گردشگري و عامل اجراي آن محسوب مي شود. اهميت و ضرورت دخالت دولت ها در فعاليت گردشگري به قدري است كه كمرنگ شدن اين ضرورت ميتواند بسياري از طرح ها و شگردهاي كلان و خرد گردشگري را با ناکامی مواجه سازد. ورود گردشگران خارجي به هر كشور يا منطقه و توسعه گردشگري، بين المللي، ارتباط عميقي با قوانين و ضوابطي دارد كه از حقوق گردشگران حمايت كند. اين سطح انتظارات و خواسته ها، نهادهاي دولتي و مديريتي را مجاب به تدوين حقوق متنوع و خاص براي پاسخ به نيازهاي گردشگران مي كند. در صورتي كه حقوق تعيين شده براي گردشگري متناسب با خواسته هاي گردشگران باشد و آسيب و تهديد براي قوانين داخلي آن كشور به حساب نيايد، ابزاري اثربخش براي توسعۀ فعاليت گردشگري محسوب می گردد. در ايران حقوق تدوين شده در بسياري از موارد به چرخش كار و فوريت بخشيدن به فعاليت هاي مربوط به توريسم كمك نمي‌كند. برای حل این چالش ها وضع قوانین با در نظر گرفتن تمامی شرایط و قدرت اجرایی کافی ضروری می نماید.
واژگان کلیدی: گردشگر، توریسم، حقوق، جهانگردی
[۱] – دانشجوی دکتری حقوق خصوصی از دانشگاه آزاد اصفهان واحد خوراسگان، Esmaeili3220@gmail.com
[۲] – مدرس دانشگاه آزاد آذر شهر، peyman.abbs@gmail.com
[۳] – کارشناس ارشد حقوق خصوصی
