مريم نظري دمق[۱]
چکيده
اين مقاله شفاعت و شبهه هاي پيرامون آن را از ديدگاه علامه طباطبائي مورد برسي قرار داده است. ابتدا چيستي شفاعت از حيث لغت و اصطلاح و سپس انواع و فلسفه شفاعت را بيان نموده و از آن جائي که موضوع شفاعت مورد پذيرش اکثريت دانشمندان ديني است، اما به دليل مشتبه و مبهم بودن آيات شفاعت از يک سو و برداشت ها و تفاسير نادرست از اين آيات، از سوي ديگر، شبهات و ايراد هايي بر اين موضوع به وجود آورده است که در پايان مقاله براي و روشن ساختن ماهيت حقيقي شفاعت به پاسخگويي آن ها اشاره شده است و در نهايت به اين امر مي رسد که شفاعت به منزله‌ي روزنه‌ي اميدي است که فرد از درگاه الهي نااميد نگشته و به رحمت حق تعالي اميدوار مي گردد. البته وعده شفاعت نبايد زمينه تجري به گناه را در فرد ايجاد کند، بلکه بايد او را از گا م برداشتن در مسير ضلالت و گمراهي باز دارد. شيوه جمع آوري اطلاعات به صورت کتابخانه اي بوده و با مطالعه تفسير و کتب علامه طباطبايي و همچنين بر اساس آيات و روايات پيرامون اين موضوع، گردآوري شده است.
واژگان کليدي: شفاعت، شُبهات شفاعت، شفاعت کننده، شفيع، دیدگاه علامه طباطبائی در شفاعت
[۱] . کارشناسی ارشد، رشته مبانی نظری اسلام، از دانشگاه مُدرّسی معارف اسلامی، قم، استان قم، ایران، فرهنگی و نویسنده مسؤول، mohsenarsenal0@gmail.com
