محمود علمی[۱]

سیاوش تقی فام[۲]

چکیده:

سابقه و هدف: مطالعه حاضر به بررسی رابطه سلامت اجتماعی و بیگانگی در بین زندانیان زندان مرند پرداخته است . سلامت اجتماعي، نقش محافظت کننده در مقابله با فشارهاي اجتماعی و رواني دارد که از فرد در مقابل وقايع فشارآور منفي زندگي اجتماعي حمايت  مي کند و با عوامل اجتماعی در ارتباط است . زندان به مثابه یک جامعه است و می توان آن را همچون یک جامعه کوچک در نظر گرفت . بيگانگي از مفاهيم شاخص در تفكرات اجتماعي است که دوركيم آن را مترادف بي‌هنجاري مي‌داند.

     روش تحقیق: روش مطالعه ، پیمایش بود که به صورت مقطعی و همبستگی بکار گرفته شد .برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه بیگانگی سیمن و پرسشنامه استاندارد سلامت اجتماعی کییز استفاده شد . جهت سنجش اعتبار ابزار ، از شیوه اعتبار صوری استفاده گردید و پایایی ابزار با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ سنجیده  شد . جامعه آماری زندانیان زندان مرند  به تعداد ۱۴۴ نفر بود . شیوه نمونه­گیری ، تصادفی طبقه ای مبتنی بر گروه های سنی زندانیان محبوس در زندان مرند بود . با توجه به جدول مورگان حجم نمونه ۱۰۵ نفرتعیین گردید.

نتایج: .کمترین میزان بیگانگی اجتماعی بین نمونه های تحقیق، ۳۰ و بالاترین میزان ۸۲ به دست آمد. کمترین میزان سلامت اجتماعی ۱۴ و بالاترین میزان، ۷۹ درصد است.

نتیجه گیری و بحث: آزمون فرضیه ها نشان داد ، بین سلامت اجتماعی و میزان بیگانگی زندانیان زندان مرند ، رابطه معنادار و منفی وجود دارد . بین سلامت اجتماعی زندانیان زندان مرند و سابقه جرم ، شغل ، وضعیت تاهل ، سواد و نوع جرم رابطه یا تفاوت معناداری وجود نداشت .

کلیدواژگان : سلامت اجتماعی ، بیگانگی ، زندانیان زندان مرند

[۱] – عضو هیئت علمی گروه جامعه شناسی و عضو کمیته تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی تبریز

[۲] – کارشناسی ارشد جامعه شناسی و عضو کمیته تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی تبریز