علی فخیم قراملکی[۱]

چکیده

از يك سـو تـأثير بـسيار مثبت گردشگري، از لحـاظ ايـجاد درآمد و اشتغال و شناساندن فــرهنگ خــودي به بيگانگان، و از سوي ديگر تأثير منفي آن در ازدياد جرم و به خطر انداختن ارزش ها و فرهنـگ مــلي اســت.

بنابراين، از يك سو نـبايد بـا نگاهي خـوش بينانه و بـدون  تـوجه  به عواقب سوء، دروازه هاي كشور را بـر روي گردشگران خارجي گشود و بدين ترتيب امكان لازم را براي به وجود آمدن آثار سوء ايـن پديـده، كـه مـورد اشاره قرار گرفت،  فـراهم  آورد. از سـوي ديـگر نـبايد، بـا تنگ نظري، كشـور و مــردم را از ايــن منبـع عظـيم بالقوه محروم ساخت و با برخوردهاي نسنجيده باعث خودداري اتباع ساير كشورها از سفر به  ايـران  شـد، كــه  لاجرم تأييدي بر تبليغات بيگانگان در مـورد فــقدان امــنيت در ايــران و تــروريست بــودن ايــرانيان خواهـد بود، بدلیل روابط خارجی موفق این برخورد با کشور ترکیه وجود ندارد.

کلمات کلیدی : گردشگری، جرم، قاچاق، اوباشگری

[۱] – alifakhim1370@gmail.com