سجاد قلعه شاخانی(۱)
چکیده
شهادت یکی از ادله اثبات دعوا، نقش مهمی در اثبات دعاوی در حقوق امروز ایفا مینماید و بحث و پیرامون شرایط صحت و اعتبار شهادت را به خود اختصاص میدهد.در تمامی سیستمهای حقوقی شهادت شهود بعنوان یکی از ادله اثبات دعوی مورد نیاز طرفین دعوی در اثبات ادعاهای آنان بوده است و نوع و حدود استفاده آن در هرکشوری متفاوت است. همچنین، دراسلام این اصل به صورت عقلایی مورد قبول واقع شده است و برای آن شرایطی نیز ایجاد گردیده که میبایست از روایات و آیات استفاده گردد. لذا شهادت دادن یکی از حقوق اجتماعی هر فردی است و نمیتوان کسی را بدون جهت از آن محروم ساخت ولو اینکه توسط قانون باشد. مضاف براینکه، شهادت اغلب به صورت مستقیم و گاهی به حالت غیر مستقیم که به آن شهات فرع میگویند محقق میشود. قانون آیین دادرسی مدنی نیز مواد ۲۲۹ الی ۲۴۷ را به مبحث گواهی اختصاص داده و در ماده ۲۳۳ خود، پارهای از موارد مذکور را در آیین دادرسی کیفری نیز لازم اتباع تلقی نموده است. در مقاله پیش رو برآنیم تانظام حقوقی و فقهی حاکم بر شهادت را بررسی نموده و به چیستی آن بپردازیم.
واژگان کلیدی: شهادت، فرع، گواه، حقوق اجتماعی.
(۱)کارشناسی حقوق و دانشجوی دکتری مدیریت دولتی
