احمدرضا رضائی[۱]

چکیده:

وجود حالت‌های خطرناک و مشکلات عدیده جسمی ممکن است منجر به بروز نشانه‌های روحی – روانی خطرناک گردد و عاملی جهت بروز و پیدایش جرم از سوی اشخاص مبتلا به این نوع اختلالات گردد. بیماری ام اس حالتی از بیماری است که در آن اختلالات سیستم عصبی منجر به بروز مشکلات جسمی از قبیل عدم تعادل، خستگی، تاری دید و کرختی پاها یا دست‌ها می‌شود. ممکن است زمانی افراد در شرایط گوناگون باتوجه به بیماری خویش دست به اعمال مجرمانه زده و سبب بروز خسارت بر جان، مال و… اشخاص دیگر گردند و در نهایت نیز مسئولیت مدنی یا کیفری ناشی از ارتکاب جرم خویش را نیز متحمل شوند .در قانون مجازات اسلامی ایران موادی پیش‌بینی شده است که در مواردی عدم مسئولیت را برای مجرم در نظر گرفته است؛ بررسی این موضوع که آیا در رابطه با جرایم ارتکابی توسط مبتلایان به این بیماری و رفع مسئولیت آنان قانون و رویه قضایی مواردی را پیش‌بینی نموده است و مهم‌تر این‌که تقارن زمان ارتکاب جرم و حصول بیماری ام اس هدف این پژوهش می باشد.

واژگان کلیدی: مجازات، بیماری ام اس، اختلال روانی، جرم، مسئولیت.

[۱] – دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه شمال.ah.rezaei@gmail.com