فاطمه میرزالو[۱]

چکیده

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه مهارت‌های زندگی و پرخاشگری با میانجی‌گری اضطراب اجتماعی دانش‌آموزان دختر شهر قم بود. پژوهش حاضر به روش توصیفی از نوع همبستگی، جامعه آماری ۱۷۳۵ نفر از دانش‌آموزان دختر متوسطه دوم (پایه دوازدهم)  ناحیه ۴ شهر قم صورت گرفت. از این تعداد، ۳۰۰ نفر با استفاده از برآورد جدول مورگان، به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های پرخاشگری  باس و پری،  مهارت‌های زندگی و اضطراب اجتماعی واتسون و فرند استفاده شد. داده‌ها با استفاده از نرم افزار spss و آزمون‌های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌های تحقیق بیانگر آن است که بین مهارت‌های زندگی و تمام خرده مقیاس‌های آن با پرخاشگری ارتباط معکوس معنادار وجود دارد و بین مهارت‌های زندگی و خرده مقیاس‌های آن به جز (‌نشان دادن مسئولیت های فردی، درک و ارتقای اصول آزادی، عدالت و تساوی) با اضطراب اجتماعی ارتباط معکوس معنادار وجود دارد. همچنین بین پرخاشگری با اضطراب اجتماعی ارتباط مستقیم و معنادار وجود دارد. با توجه به این یافته‌ها با افرایش مهارت‌های زندگی پرخاشگری و اضطراب اجتماعی کاهش می‌یابد و نیز با افزایش پرخاشگری، اضطراب اجتماعی افزایش پیدا می‌کند. با در نظر گرفتن نتایج این پژوهش و اهمیت مهارت‌های زندگی، توجه به این مهارت‌ها یک ضرورت اجتماعی است که از طریق آن می‌توان پرخاشگری و اضطراب اجتماعی نوجوانان را کاهش داد.

واژگان کلیدی: مهارت های زندگی، پرخاشگری، اضطراب اجتماعی

[۱]. کارشناسی ارشد رشته تاریخ وفلسفه آموزش و پرورش، دانشگاه قم؛ آموزگار ابتدایی؛ ایمیل: mirzalo.fateme5zh@gmail.com