سعید حاجی محمدی[۱]
محمد درخشان پور[۲]
چکیده
هدف از این تحقیق بررسی موانع کشف حقیقت در فقه امامیه وتاثیر آن بر حقوق کیفری کشور میباشد. این تحقیق با استفاده از روش اسنادی – کتابخانهای انجام شده است. ابزار گردآوری اطلاعات در این روش، کتب، مقالات، وبسایتها و پروتالهای معتبر حقوقی و فقهی میباشند. یافتههای تحقیق نشان داد که هر نظام عدالت کیفری و از جمله نظام کیفری فقهی در پی شناسایی، استخدام و ساماندهی کارآترین ابزارهای کشف حقیقت است تا با الزام قضات و سایر کنشگران عدالت کیفری به رعایت و به کارگیری این ابزارها امکان تحقق عدالت و صدور احکام برحق فراهم گردد. حقوق کیفری اسلامی ( به طور اخص؛ امامیه) نیز همچون سایر نظامهای حقوقی از موانع کشف حقیقت برکنار نیست و بدون شک، شناسایی و ارزیابی درجه شدت و ضعف این موانع، مقدمه اصلاح قوانین موضوعه کیفری کشور در راستای تنظیم و تصویب قوانینی است که تا جای ممکن کشف حقیقت و نیل به عدالت را برای محاکم میسر سازند. آنچه در این مقاله از آن به رویکرد کمّی فقه یاد شده است در کنار فرعی تلقی کردن جایگاه عقل، وجود احکام تعبدی، وجود پیش فرضهای ارزشی در نظام حقوق اسلامی، اختلاط مفهوم جرم و گناه، موضوعیت داشتن ادله اثبات و قاعده درء به عنوان موانع ساختاری کشف حقیقت در فقه امامیه معرفی شدهاند.
کلمات کلیدی: کشف حقیقت، فقه امامیه، حقوق کیفری.
[۱] سطح سه حوزه علمیه قزوین – دانش پژوهش سطح دو حقوق و قضا اسلامی از مرکز تخصصی علامه رفیعی قزوین، طلبه و فعال فرهنگی ، ایمیل: Ali1371522@gmail.com
[۲] سطح سه حوزه علمیه مرکزی شیراز، دانش پژوه سطح سه موسسه دارالاعلام شیراز، طلبه و فعال فرهنگی، ایمیل:Yasin.mojahed23@gmail.com
