بهرام مختاری[۱]
چکیده:
زنان به لحاظ وضعیت خاص جسمی خود دارای تفاوتهای اساسی با مردان هستند. وجود این ویژگیهای جسمی متفاوت در زنان ایجاب می کند که از نظر اجرای مقررات آیین دادرسی کیفری در بخش اجرای مجازات حبس، تفاوتهایی میان زنان و مردان وجود داشته باشد. زیرا این تفاوت فقط به لحاظ عارض شدن حالتهایی بر زن است که با از میان رفتن آن، این تفاوتها نیز از میان می رود؛ همچنانکه در زنانی که چنین حالتهایی بر آنان عارض نمی شود، چنین تفاوتهایی نیز اعمال نمی شود. مبنای این تفاوت آن است که اجرای مجازات نباید موجب تشدید وضعیت محکوم علیه شود. بنابراین، در زمان عارض شدن حالتهایی از قبیل دوران بارداری، زایمان و شیردهی، اجرای مجازات حبس به تشخیص و دستور قاضی اجرای احکام به تعویق می افتد. قانون آیین دادرسی کیفری به پیروی از علم پزشکی، تاخیر در اجرای حکم را در وضعیتهای خاص جسمی و روحی موجب تاخیر در اجرای حکم انگاشته است. زیرا، طی دوره بارداری یا زایمان تغییراتی در وضعیت مزاجی و روانی زن ایجاد می شود. به طور کلی، می توان گفت که علت تاخیر در اجرای حکم، ضعفی است که در این دوران بر زن عارض می شود.
واژگان کلیدی: آیین دادرسی کیفری، محکومان زن، مجازات حبس، حمایت، جایگزین حبس
[۱] – کارشناسی ارشد رشته حقوق جزا و جرم شناسی
