مرضیه احمد پور[۱]
طاهره احمد پور[۲]
صدیقه امامی[۳]
چکیده
تعلیم و تربیت به معنای فرایند انتقال و تعمیق دانش ها و بینش ها، هدایت و تقویت گرایش ها و شکوفاسازی هماهنگ استعدادها و توانایی های انسان در ابعاد روحی و بدنی برای رسیدن به کمال مطلوب است. هدف از این نوشتار، تبیین روش‌های تربیت انسان مؤدب از منظر فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی است. این تحقیق، ازلحاظ رویکرد تحقیق درزمره تحقیقات کیفی و قیاسی و ازلحاظ روش، تحلیلی ـ استنباطی و ازلحاظ شیوه گردآوری اطلاعات، کتابخانه‌ای و فیش‌برداری است. تعليم و تربيت ما اگر بر فلسفه اي روشن و رهايي بخش متکي باشد، کودکان و نوجوانان و جوانان خواهند توانست در مورد ديدگاههاي متفاوت و در مورد معناي زندگي خود در محيط محلي و ملي و جهاني به درستي بينديشند و مهارتهاي خود را براي زندگي پاکيزه و انساني گسترش دهند. روش‌های تربیت دینی شاملِ آگاهی بخشی نسبت به کردارهای مؤدبانه و غیرمؤدبانه، معرفی الگوی نیکو، معاشرت با انسان‌های مؤدب و پرهیز از معاشرت با انسان‌های بی‌ادب، موعظه حسنه، تمرین و تکرار، مبارزه با هوای نفس، استغفار، تشویق و تنبیه و درخواست مؤدبانه از خدای متعال است.
کلیدواژه‌ها: تربیت دینی، فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی، راهکارها
[۱] کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی از دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران( البرز/ واحد کرج)؛ آموزگار ابتدایی در تهران؛ ایمیل: Marziye.Ahmadpour64@gmail.com
[۲] دانش آموخته کارشناسی آموزش و پرورش ابتدایی از دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر ری؛ آموزگار ابتدایی در تهران؛ ایمیل: Sobhan13525@gmail.com
[۳] کارشناسی ارشد الهیات و معارف اسلامی گرایش قرآن و حدیث از دانشگاه پیام نورمرکز فسا؛ ایمیل: Sedighehemami63@gmail.com
