سیّدمحمّدحسن هاشمی[۱]

محمّدمهدی کریمی نیا[۲]

فاطمه دسترنج[۳]

کیوان احسانی[۴]

چکیده

بدون شک امر به معروف و نهی از منکر از احکام ضروری اسلام است و اهمیت آن، چنان است که از نظر برخی فقها واجب عینی و  از نظر عده ای دیگر، واجب کفایی است که اگر کسی به انجامش مبادرت کرد، از عهده دیگران ساقط می‌شود. گر چه که تا به حال تحقیقات متعددی در این حوزه صورت گرفته است اما از مطالعه تاریخ اسلام بدست می‌آید که بزرگترین آمران به معروف و ناهیان منکر، امامان معصوم (ع) هستند که همچون چراغی درخشان راهنمای انسان‌های زمان خود بوده و هستند. زیباترین جلوه امر به معروف و نهی از منکر، قیام حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) است که این واقعه، رنگ و معنای خاصی به واژه مزبور می‌بخشد. این تحقیق، در پی آن است که نظر قرآن کریم و روایات معصومین (ع) را پیرامون این فریضه واجب جویا شود. از طرفی با بکارگیری یک روش توصیفی _ تحلیلی بر مبنای یک رویکرد منطقی به دنبال آن بوده‌ایم تا غرض اصلی موضوع را هر چه بهتر برای خواننده بیان و ابهام زدائی شود. و با یک تحول در نگرش افراد، آن هم با تکیه بر قرآن کریم و احادیث معصومین (ع) به عنوان دو منبع بزرگ دین اسلام، صورتی جدید از این مسئله ارائه بدهیم.

کلید واژه: امر به معروف و نهی از منکر، آمران به معروف، ناهیان از منکر، امر معروف در قرآن و روایات، امر به معروف و نهی از منکر در روایات.

[۱]. دانشجوی کارشناسی ارشد علوم قرآن و حدیث، دانشگاه اراک، نویسنده مسؤول، smh134510@gmail.com

[۲]. استادیار و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم، طلبه و پژوهشگر حوزه علمیّه قم،  kariminia@quran.ac.ir

[۳]. دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث، دانشگاه اراک،  F-dastranj@araku.ac.ir

[۴]. استادیار گروه علوم قرآن و حدیث، دانشگاه اراک، k-ehsani@araku.ac.ir