محمّدمهدی کریمی نیا[۱]

سیّدمحمّد حسینی درّه صوفی[۲]

چکیده:

یکی از حقوق مهاجر، ازدواج وی با غیرمهاجر است. این حق مورد پذیرش فقه اهلبیت(ع) است و کلیّت آن مورد تأیید حقوق ایران و افغانستان قرارگرفته است. برای تبیین بیشتر، این سؤال مطرح شده است که ازدواج زنان مهاجر در فقه اهلبیت(ع)، حقوق ایران و افغانستان چه جایگاهی دارد؟ آگاهی بخشی به مهاجرین، یافتن خلأهای قانونی و راه های اصلاح آن از اهداف این تحقیق است. روش پژوهش، توصیفی تحلیلی و ابزار گردآوری آن کتابخانه ای است. مهم ترین یافته های پژوهش عبارتند از: ۱. از نظر فقه اهلبیت(ع)، ازدواج مهاجر مسلمان با غیر مهاجر مسلمان جایز است؛ ۲. قوانین موضوعه مربوط به ازدواج مهاجر، با فقه اهلبیت(ع) مطابقت کامل ندارد. ۳. قوانین محدود کننده برای ازدواج با غیرمهاجر، نه تنها باز دارنده نیست که بر مشکلات طرفین ازدواج افزوده است.

واژگان کلیدی: حق ازدواج مهاجر، ازدواج مهاجر در فقه، قانون ازواج مهاجر، محدودیت های ازدواج مهاجر

[۱] – استادیار و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم، نویسندۀ مسؤول kariminia@quran.ac.ir

[۲] – دانش آموخته کارشناسی ارشد فقه و حقوق قضایی، جامعه المصطفی العالمیه، قم.