سیدمرتضی علوی[۱]
دکتر پیمان عباسیان[۲]
چکیده
ممانعت از ملاقات با فرزند، صدمات رواني و معنوى زيادى را به همراه دارد و جلوگيرى از اين حق مي تواند آثار زيانبارى را بر روى طرفين بگذارد، لذا ملاقات فرزند با ديگران يا معاشرت وى با آنان بايد با توجه به وضعيت فرزند كنترل شود. بنابراين باتوجه به اهميت حق ملاقات فرزند و پيشگيرى از ممانعت ملاقات با فرزند، قانونگذار به موجب ماده ٤١ قانون حمايت خانواده مصوب ١٣٩١ ضمانت اجراهايي را براى اين ممانعت در نظر گرفته است. با توجه به اهميت حق ملاقات فرزند و تاثيرات آن بر طرفين اين حق، قانونگذار تنها به ضمانت اجراهاى حقوقي بسنده ننموده است، بلكه براى اشخاصي كه مانع ملاقات فرزند مي شوند مجازات نيز تعيين نموده است، كه در این نوشتار به بررسي جرايم مرتبط با ملاقات فرزند، كه توسط والدين يا بعضاً غير آنها مورد ارتكاب واقع مي شوند نیز می پردازيم و همچنين سعي مي كنيم به بررسي آرايي كه محاكم در اين رابطه صادر نموده اند بپردازيم.
کلمات کلیدی: حق ملاقات، حضانت کودک، ضمانت اجرای حقوقی، ضمانت اجرای کیفری
۱-دانشجوی حقوق خصوصی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلخچی alavimorteza901@gmail.com
۲-مدرس دانشگاه وریاست پژوهشگاه حقوقدانان بدون مرز – peyman.abbs@gmail.com
