محمّدرضا سبزی[۱]
میثم زارعی مَنوجان[۲]
محمّدمهدی کریمی نیا[۳]
چکيده
گاهی انجام یک عمل برای رسیدن به یک نتیجهی خاص، تنها انگیزش درونی یک فرد است. این فرد عمل خاص را انجام میدهد، به خاطر رسیدن به نتیجهی مشخص. در صورتی که این اتفاق اگر در حقوق کیفری رخ دهد، میگویند، آن فرد در انجام عمل، برای نیل به نتیجهی مقصود، قصد مستقیم داشته است. اما همیشه ـ چه در اعمال روزمره و چه در حوزهی حقوق کیفری ـ وضع بدین منوال نیست و چه بسیار اتفاق میافتد که نتیجه یا نتایجی بر عمل انجام شده از سوی فرد، مترتب میشوند که نه تنها نمیخواهد این نتایج حادث شوند، بلکه میخواهد که حادث نشوند، لکن نحوه انجام عمل به صورتی است که آن نتیجه یا نتایج، لاجرم و لامحاله زاییدهی فعل اویند، و عامل نیز به حدوث چنین نتیجه یا نتایجی به خوبی واقف و آگاه است. در حقیقت تصور و تمثل چنین نتیجه یا نتایجی که بر هیچ فرد متعارفی دشوار نیست، در حقوق کیفری تحت پوشش عمد قرار میگیرد و با عامل همانگونه برخورد خواهد شد که با شخص دارای قصد مستقیم و انگیزه. چرا که حالت ذهنی چنین شخصی، که قصد غیر مستقیم ( تبعی )دارد، از نظر کیفی، چندان متفاوت با فاعل دارای قصد مستقیم (صریح، ابتدایی) نیست. و در صورتی که وقوع نتیجه به دنبال فعل بر اساس حال طبیعی امور، برای فاعل مشخص باشد، دیگر تفاوت در کمیت، یعنی عزم وتصمیم بر نتیجه یا التفات بر حدوث آن، موجب استحالهی حالت ذهنی وی نخواهد شد. در این تحقیق نیز سعی ما بر آن است که چنین حالتی را به عنوان قائم مقام و آلترناتیو عمد محض معرفی نماییم.
کليد واژهها: قصد، تبعي، عمد، مجرمانه، فقه، حقوق
[۱]. دانشجوی سطح چهار (دکتری)، رشته قرآن و مستشرقان، مرکز تخصصی امام علی علیه السلام، قم، ایران، پژوهشگر و فعّال فرهنگی، نویسنده مسؤول، mohamadrezasabzi950@yahoo.com
[۲]. فارغ التحصیل سطح دو (کارشناسی)، رشته حقوق و قضای اسلامی، مدرسه عالی قضاوت، قم، طلبه درس خارج فقه و اصول، حوزه علمیه قم، استان قم، ایران، پژوهشگر و فعّال فرهنگی،
Meysamza1371@gmaill.com
[۳]. دارای مدرک سطح چهار (دکتری)، رشته فقه و اصول، از حوزه علمیّه قم، و مدرک دکتری رشته «قرآن و علوم» با گرایش «قرآن و حقوق»، از دانشگاه جامعة المصطفی (ص) العالمیّة، قم، استان قم، ایران، استادیار و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم، طلبه و پژوهشگر حوزه علمیّه قم، استان قم، ایران، kariminia@quran.ac.ir