سید سجاد خالوئی تفتی[۱]

 سجاد شیبانی[۲]

                                                                محمد جواد عباسی نژاد [۳]

چکیده:

از جمله مسائل مهمي كه در عقد ضمان مطرح است، اين امر است كه آيا با تحقق عقد ضمان اگر براي ديني که بر ذمه مضمون عنه ميباشد، تضمين و وثيقه اي باشد با تحقق عقد ضمان، اين تضمينات باقي مانده يا اينكه از بين مي روند. قانون مدني در مورد اين مسئله ساكت است. از اين رو براي روشن شدن اين مسئله به فقه اماميه و نظرات حقوقدانان بايد رجوع شود. در اين نوشتار روشن ميگردد كه نظر مشهور در فقه اماميه سقوط تضمينات و وثايق مضمون به در اثر عقد ضمان است و امكان شرط خلاف آن نيز وجود دارد. از ديدگاه حقوقدانان نيز با توجه به سابقه فقهي اين مسئله و ماهيتي كه براي عقد ضمان در نظر گرفته اند، ديدگاهي كه قائل به سقوط تضمينات بر مبناي اينكه عقد ضمان نوعي تبديل تعهد به اعتبار تبديل مديون است، صحيح تر به نظر ميرسد.

واژگان  كليدی: تضمينات، دين مضمون به، انتقال دين، تبديل تعهد.

[۱] – دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی، دانشگاه ولی عصررفسنجان(عج)،کرمان،ایران. Sajad.khaloyi@gmail.com

[۲] –  فارغ التحصیل کارشناسی حقوق قضایی،دانشگاه ازاد اسلامی واحد خرم اباد،خرم اباد،لرستان،ایران. Sajad.Sheibani@gmail.com

[۳] – فارغ التحصیل کارشناسی ارشد حقوق خصوصی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران،تهران،ایران. mjavad_abbasi@ut.ac.ir