محمدرضا یوسفی[۱]

حسین عندلیب[۲]

آرزو صالحی فکرت[۳]

چکیده:

ایقاع به عنوان یکی از مفاهیم حقوقی، میتواند با اراده یکجانبه موجب ایجاد یک عمل حقوقی باشد. این عمل حقوقی در فضای سنتی خود به وضوح تعریف شده است، اما در عصر جدید با ورود فناوری چون هوش مصنوعی، این قائده حقوقی ابعاد جدیدی به خود گرفته وعلاوه بر آن موجب چالش هایی در زمینه اعتبار این پدیده حقوقی شده است. این مقاله با هدف تحلیل ماهیت ایقاع در بستر هوش مصنوعی به روش توصیفی تحلیلی با استفاده از منابع حقوقی، مقالات و داده های فناوری انجام شده است. ورود هوش مصنوعی در حوزه حقوق موجب تسهیل امور حقوقی وعلاوه بر آن چالش هایی همچون امنیت حقوقی، اجرای عدالت و لزوم شفافیت شده است. با توجه به تحولات جدید ایقاع در بستر هوش مصنوعی نیاز به بازنگری در چارچوب های قانونی و حقوقی مشاهده میشود.  پیشنهاد میشود مقررات جدیدی برای تنظیم روابط حقوقی و فناوری تدوین گردد تا موجب تضییع حقوق افراد نشود.

 کلید واژگان: ایقاع، هوش مصنوعی، هوش مصنوعی ضعیف، هوش مصنوعی قوی، بلاک چین، چت بات.

 

[۱] – دانشیار، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران.

[۲] – استادیار، گروه معارف اسلامی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران.

[۳] – دانشجوی کارشناسی ارشد رشته حقوق خصوصی و وکیل پایه یک دادگستری، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران.

طرح روی جلد این شماره:
اطلاعات نشریه جاری:
تاریخ پذیرش:
دریافت:
تعداد بازدید این مقاله
6 بازدید
اشتراک گذاری:
Share on print
Share on email
Share on facebook
Share on whatsapp
Share on telegram
Share on twitter
Share on linkedin
جستجو: